1- قال النبی(ص): من ترک صلاته حتی تفوته من غیر عذر فقد حبط عمله ثم قال: بین العبد و بین الکفر ترک الصلاة(1).
پیامبر فرمودند: کسی که بدون عذر نماز نخواند تا این که فوت شود از او چنین شخصی سایر اعمال او از اعتبار ساقط است. سپس فرمود: فاصله بین بنده و کفر ترک نماز است به این معنی که اگر نماز را ترک نمود کافر گردیده است.
2- سئل ابوعبدالله(ع) ما بال الزانی لاتسمیه کافرا، و تارک الصلاة قد تسمیه کافرا و ما الحجة فی ذلک؟
قال: لان الزانی و ما اشبهه انما یفعل ذلک لمکان الشهوة و لانها تغلبه و تارک الصلاة لایترکها الا استخفافا بها.
و ذلک لانک لاتجد الزانی یاتی المراة الا و هو مستلذ لاتیانه ایاها قاصدا الیها و کل من ترک الصلاة قاصدا الیها فلیس یکون قصده لترکها للذة انتفت اللذة وقع الاستخفاف و اذا وقع الاستخفاف وقع الکفر(2).
از امام صادق سؤال شد: آیا چه فرقی است بین زناکار و بین شخصی که نماز را ترک نموده که به شخص زناکار کافر گفته نمی شود امّا فردی که نماز را ترک نموده کافر نامیده می شود؟ و دلیل آن چیست؟


حضرت فرمودند برای این جهت است که زانی و امثال آن زنا انجام می دهد به خاطر شهوت امّا تارک نماز نماز نمی خواند مگر به جهت استخفاف و سبک شمردن نماز.
و دلیل بر این که انگیزه شخص زناکار شهوت او است و تارک نماز انگیزه اش سبک شمردن نماز، این است که شخص زناکار قصد زن زناکار را نمی کند مگر برای لذت بردن از او تا شهوتش برطرف شود، امّا شخص تارک نماز ترک نماز نمی کند برای لذّت پس وقتی هدف از ترک نماز لذّت نشد قطعی است که به جهت استخفاف نماز است و زمانی که استخفاف و بی اعتنایی به نماز به وجود آید وجود کفر حتمی است.
3- قال النبی(ص): من ترک صلاة لایرجو ثوابها و لا یخاف عقابها فلا ابالی أ یموت یهودیا او نصرانیا او مجوسیا(3).
پیامبر (ص) فرمود: شخصی که ترک نماز کند به جهت این که به ثواب او امید ندارد و از عقاب او هم ترس ندارد پس شکّی نیست که یهودی و یا نصرانی و یا مجوس مرده است به این معنی که به دین اسلام نمرده است.
4- قال النبی(ص): من اعان تارک الصلاة بلقمة او کسوة فکانما قتل سبعین نبیا اولهم آدم و آخرهم محمد(4).
پیامبر(ص) فرمودند: کسی که کمک کند به شخصی که نماز را ترک می کند حتّی اگر با یک لقمه نان یا یک پیراهن باشد گویا هفتاد پیامبر را کشته است اوّل آنها حضرت آدم و آخر آنها محمّد.
5- قال النبی(ص): من اعان تارک الصلاة فکانما زنی مع امه الف مرة فی بیت الله الحرام و من اعطاه شربه ماء او لقمة واحدة فکانما هدم الکتبه الف مرة(5).
پیامبر(ص) فرمودند: کسی که کمک کند به تارک نماز همانند شخصی است که با مادر خود هزار مرتبه در کعبه زنا کرده باشد، و نیز شخصی که یک لیوان آب یا یک لقمه غذا به فردی که نماز خود را ترک می کند بدهد همانند کسی است که هزار مرتبه خانه خدا را خراب کرده باشد.
6- قال النبی(ص): من احرق سبعین مصحفا، و قتل سبعین نبیا، و زنی مع والدته سبعین مرة فی الکعبة فهو اقرب برحمة الله من تارک الصلاة(6).
پیامبر(ص) فرمودند: کسی که هفتاد قرآن را بسوزاند، هفتاد پیامبر را به قتل برساند، و هفتاد مرتبه در کعبه با مادر خود زنا کند چنین شخصی به رحمت خدا نزدیک تر است از کسی که نماز را ترک کند.
7- قال النبی(ص): تارک الصلاة ملعون فی التوریة، ملعون فی الانجیل، ملعون فی الزبور، ملعون فی القرآن، ملعون فی لسان جبرئیل، ملعون فی لسان میکائیل، ملعون فی لسان اسرافیل، ملعون فی لسان محمد(7).
پیامبر (ص) فرمودند: شخصی که ترک نماز کند در کتب آسمانی مثل: تورات، انجیل، زبور و قرآن مورد لعن قرار گرفته، حتّی از طرف ملائکه مقرّب خدا مثل جبرئیل، میکائیل، اسرافیل و بالاتر از همه مورد لعن من هم قرار گرفته است.
8- قال النبی(ص): اذا کان یوم القیامة یخرج من جهنم جنس من عقرب راسه فی السماء السابعة و ذنبه الی تحت الثری و فمه من المشرق الی المغرب فقال این من حارب الله و رسوله ثم هبط جبرئیل (ع) فقال یا عقرب من ترید؟
قال ارید خمسه نفر، تارک الصلاة، و مانع الزکاة، و آکل الربا، و شارب الخمر، و قوما یحدثون فی المسجد حدیث الدنیا(8).
پیامبر (ص) فرمودند: چون روز قیامت شود حیوانی از نوع عقرب از جهنّم خارج شود که سر او در آسمان هفتم و دم او در طبقه هفتم زمین و دهان او بین مشرق تا مغرب عالم، و صدا می زند چه کسیست که با خدا و پیامبر جنگ کرده باشد؟ پس جبرئیل نازل می شود و می گوید ای حیوان چه کسی مقصود تو است؟
پس او گوید پنج نفر، شخصی که ترک نماز کرده باشد، و کسی که زکات مال خود را نداده باشد و شخصی که شراب آشامیده باشد، و کسی که ربا خورده باشد، و پنجم جماعتی که در مسجد صحبت دنیا نموده باشند...

پی نوشت ها :

1- بحارالأنوار: جلد 79 صفحه 202، حدیث 2.
2- بحارالأنوار: جلد 79 صفحه 214، حدیث 27.
3- بحارالأنوار: جلد 79 صفحه 202.
4- انوار الهدایة: جلد1 صفحه 196، جامع الاخبار ص 74.
5- انوار الهدایة: جلد 1 صفحه 196.
6- انوار الهدایة: جلد1 صفحه 197.
7- انوارالهدایة 1 صفحه 197.
8- بحارالأنوار: جلد 76 صفحه 149.

منبع: کتاب جایگاه نماز در احادیث و روایات